அண்மையில் கிளிநொச்சியில் நடந்த இரட்டைக் கொலை கிளிநொச்சியை மாத்திரமல்ல, முழு ஈழத்தீவையுமே பெரும் அதிர்ச்சிக்கு உள்ளாக்கியுள்ளது. போருக்குப் பிறகு, கிளிநொச்சி குறித்தும் வடக்கு கிழக்கு குறித்தும் அவ்வப்போது இத்தகைய செய்திகள் வெளியாகின்றன.

2009இற்கு முன்னரான காலத்தில், அதாவது விடுதலைப் புலிகளின் காலத்தில் வீரத்தையும் சாதனைகளையும் எடுத்தியம்பிய இம் மண்ணில் இன்று இத்தகைய செய்திகள் வெளி வருகின்றமை எதேச்சையானதா?
2009 உடன் போர் முடிந்துவிட்டது என்றே சொல்லப்படுகின்றது.

இப்போதுதான் வடக்கு கிழக்கில் அமைதி நிலவுகின்றது என்று ஆளும் சிங்கள அரசுகள் கூறி வருகின்றன. இப்போதுதான் வடக்கு கிழக்கில் போக்குவரத்துக்கள் இயல்பாக நடப்பதாகவும் சொல்லுகின்றது. ஆனால் வடக்கு கிழக்கில் இயல்பாக சட்டவிரோத போதைப் பொருட்களும் வந்து சேருகின்றது என்பதை இலங்கை அதிபர்கள் சொல்லுவதில்லை. போருக்குப் பிறகும் வடக்கு கிழக்கில் உயிரிழப்புக்கள் ஏதோ ஒரு வகையில் நடந்து கொண்டுதான் இருக்கின்றன.

சில வருடங்களின் முன்னர் யாழ் பல்கலைக்கழக மாணவர்கள் இருவரையும் காவல்துறையினர் இவ்வாறு படுகொலை செய்திருந்தனர்.
ஆவாக் குழு என்பது ஆமிக்குழுவே. அது அரசியல் காரணங்களுக்காக சிங்கள அரசால், குறிப்பாக கோத்தபாய ராஜபக்சவினால் உருவாக்கப்பட்ட குழு.

வடக்கு கிழக்கில் வன்முறை நிலவுகின்றது. வன்முறை இளைஞர் குழுக்கள் உள்ளன. எனவே இராணுவத்தை வடக்கு கிழக்கில் வைத்திருக்க வேண்டும் என்று சொல்லுவதற்காக சிங்கள அரசும் இராணுவமும் உருவாக்கியதே ஆவாக் குழு.

அதற்கு ஊடகங்களும் கவனத்தைப் பெற்றுக் கொடுக்கின்றன. உலகின் மிகச் சிறந்த விடுதலை இயக்கத்தை, வீரமான ஒரு அமைப்பை அழித்த சிங்கள அரசுக்கு ஏன் ஆவாக் குழுவை அடக்க முடியவில்லை? விடுதலைப் புலிகள் மீள உயிர்க்கிறார்கள் என்று கதைவிட்டு, ஈழத் தமிழ் இளைஞர்களை அழிக்கிற, ஒடுக்கிற அரசுக்கு இதனை ஏன் செய்ய முடியவில்லை என்ற கேள்வி எழுகிறதல்லவா? கிளிநொச்சியில் இரட்டைக் கொலை செய்தவர், கஞ்சா போதைப் பொருளை உட்கொண்டிருந்தார் என்று காவல்துறை தரப்பில் கூறப்பட்டுள்ளது.

வடக்கு கிழக்கில் இன்றைக்கு கஞ்சாவும் கத்தியும் வருவதற்கும் அந்தக் கலாசாரம் மேலோங்குவதற்கும் யார் காரணம்? வடக்கு, குறிப்பாக யாழ்ப்பாணம் இன்று கஞ்சா கைமாற்றப்படும் பகுதியாகியுள்ளது. யாழ்ப்பாணத்தின் பேருந்துகளிலிருந்து கஞ்சா கொண்டு செல்லப்படுகின்றது. இதில் ஆளும் அரசாங்கத்தில் அமைச்சர்களாக இருப்பவர்களுக்கும் வருமானம் கிடைப்பதாக சொல்லப்படுகின்றது.
ஈழத்தைப் பொறுத்த வரையில், இன்றைக்கு சட்டவிரோத போதைப் பொருட்கள் மையம் கொள்ளுவதற்கு சிங்கள இராணுவமும் காவல்துறையுமே காரணம்.

கிளிநொச்சியில் ஒருமுறை சிறுவன் ஒருவன் போதைப் பொருளுடன் மக்களால் பிடிக்கப்பட்டான். போரில் தாய் தந்தையை இழந்த அவன், இராணுவ முகாம் ஒன்றுக்கு போதைப் பொருளை கடத்திச் செல்லுகையில், வீடு ஒன்றுக்குள் நுழைந்து திருடவும் முற்படுகையில் மக்களால் பிடிக்கப்பட்டான். போரில் தாய் தந்தையரை இழந்த சிறுவர்களின் பாடசாலைக் கல்வி குழப்பட்டு, அவர்கள் போதைப் பொருள் சுமக்கும் சிறுவர் தொழிலாளிகளாக மாற்றப்பட்டுள்ளனர்.

தமிழீழ விடுதலைப் புலிகளின் காலத்தில், போரில் தாய் தந்தையரை இழந்த சிறுவர்கள், கல்வி கற்கவும் தமது ஆளுமையை வளர்க்கவும் சிறுவர் இல்லங்கள் உருவாக்கப்பட்டிருந்தன. காந்தரூபன் அறிவுச்சோலை, செஞ்சோலை, குருகுலம் என சிறுவர் இல்லங்கள் பிள்ளைகளை வளர்த்தெடுத்தன. காந்தரூபன் அறிவுச்சோலை முதலாவது ஆண்டு நிறைவில் கலந்து கொண்ட, தமிழீழத் தேசியத் தலைவர் வேலுப்பிள்ளை பிரபாகரன் கூறுகையில், போரினால் பாதிக்கப்பட்ட ஈழ மண்ணின் செடிகள், கல்வி, ஆளுமை, அறநெறி கொண்ட முழு மனிதர்களாக வளர்க்கப்பட வேண்டும் என்ற எண்ணத்தில் அறிவுச்சோலையை உருவாக்கியதாக கூறுகின்றார்.

சிறுவர்களை பாதுகாத்து, அவர்களை நெறிமுறை பிறழாமல் ஈழ மண்ணின் ஆளுமைகளாக, அறநெறி கொண்ட முழு மனிதர்களாக உருவாக்கிய அத்தகைய கட்டமைப்புக்களை உருவாக்கிய விடுதலைப் புலிப் போராளிகளை பயங்கரவாதிகள் என்று கூறி, சர்வதேச ஆதரவுடன் அழித்தொழித்த சிங்கள அரசு, இன்று ஈழ மண்ணில் தாம் எத்தகைய பயங்கரவாதிகள் என்பதை வெளிப்படுத்துகின்றனர். வடக்கு கிழக்கில் உள்ள நீதிமன்றங்களில் சிறுவர்கள் குற்றவாளிகளாக அதிகரிக்கும் ஒரு சூழலைதான் சிங்கள அரசு உருவாக்கியுள்ளது. இதனைத்தான் போருக்குப் பிந்தைய அழகிய காலம் என்றும் சிங்கள அரசு சொல்கின்றது.

இந்த விசித்திரத்தில்தான் இலங்கை அதிபர் மைத்திரிபால சிறிசேன, போதைப் பொருளுக்கு எதிராக மரண தண்டனையை அமுல்படுத்த முனைகின்றார். குளவிகளைக் கொல்லவும், யானைகளை கொல்லவும், நாய்களைக் கொல்லவும் தடையுள்ள நாட்டில், ஈழத் தமிழர்கள் மாத்திரம் கொல்லப்பட்டலாம். போரின் இறுதியில் சரணடைந்த ஆயிரக் கணக்கானவர்களுக்கு என்ன நடந்தது என்று சிங்கள அரசு வாய் மூடி இருக்கிறது.

அதிபர் சிறிசேன வாய் திறக்கிறார் இல்லை. லட்சம் பேரை அழித்து, பல ஆயிரம் பேரை காணாமல் ஆக்கிய அரசில் அதிபராகவும் பிரதமராகவும் இருப்பவர்களுக்கு தானே முதலில் மரண தண்டனை விதிக்க வேண்டும்.அண்மையில் சிறிசேனவின் மரண தண்டனைப் பட்டியல் வெளியிடப்பட்டது. அந்தப் பட்டியலில் 18 மரண தண்டனை கைதிகளின் பெயர் விபரங்களை ஊடகங்கள் வெளியிட்டுள்ளன.

அதில் பதினாறு பேர் தமிழ் பேசுபவர்கள். நான்கு பேர் சிங்களவர்கள். ஆறு தமிழர்களும் ஆறு முஸ்லீம்களுமாய் 16 தமிழ்பேசுவோர். தமிழர்கள் சிறுபான்மையராக உள்ள நாட்டில் சிறிசேனவின் மரண தண்டனைப் பட்டியலில் மாத்திரம் தமிழர்களுக்கு அதிக இடம் கொடுக்கப்பட்டுள்ளது. கல்வியில், அரசியலில் மிகவும் குறைந்த இடமே உள்ள ஈழத் தமிழர்களுக்கு மரண தண்டனைப் பட்டியலில் மாத்திரமே அதிக இடம். இதுதான் சிங்களம்.

வடக்கு கிழக்கில் இராணுவத்தை நிலைநிறுத்தி, அவர்கள் சிறுவர்களை போதைப் பொருளுக்கு அடிமையாக்கும் வேலைகளை செய்துவிட்டு, அதே இராணுவம் போதை இறங்க விழிகளுடன் வந்து பாடசாலை மாணவர்களுக்கு போதைப் பொருள் குறித்து வகுப்பு எடுக்கின்றனர். எமது தலைமைகளும் இது தொடர்பில் மௌனம் காக்கின்றன.

அரசியல் தலைமை, நிர்வாகம், சமூகம் என அனைத்து மட்டத்திலும் விழிப்பும் அர்த்தபூர்வமான செயற்பாடுகளுமே எமக்கு அவசியம் ஆகும். யுத்தம் என்பது சத்தத்துடன் மாத்திரம் நிகழ்வதல்ல, கத்தியின்றி, இரத்த மின்றியும் நிகழும் என்பதற்கு ஈழம்தான் எடுத்துக்காட்டு. ஒரு புறம் போதைப் பொருளுக்கு எதிராக பேசிக் கொண்டு, மனித விரோத செயல்களை செய்துவிட்டு, மரண தண்டனை பற்றிப் பேசிக் கொண்டு, அதே போதைப் பொருளால் வடக்கு கிழக்கில் இன அழிப்பு யுத்தம் செய்கின்றது சிங்கள அரசு. போராளிகளின் ஈகத்தால் பெருமை பெற்ற மண்ணின் வரலாற்றை மாற்றத் துடிக்கின்ற வரலாற்று ரீதியான, இன ரீதியான அழிப்புக்கான நுண் செயற்பாடுகளே இவை.

ஐதேக அமைக்கும் மெகா கூட்டணியான ஜனநாயக தேசிய முன்னணிக்கான புரிந்துணர்வு உடன்படிக்கை நாளை திங்கட்கிழமை கைச்சாத்திடப்படும் என அறிவிக்கப்பட்டிருந்த போதிலும். ரணில் – சஜித் மோதல் இதில் புதிய நெருக்கடியை ஏற்படுத்தியிருந்தது. நெருக்கடி மோசமடைந்து – தான் களமிறங்க முடியாத ஒரு நிலை ஏற்பட்டால், கரு ஜயசூரியவை களமிறக்கிவிட்டு, தான் பிரதமர் வேட்பாளராக களமிறங்கும் திட்டத்துடன் ரணில் செயற்பட்டுவருவதாகவும் தெரிவிக்கப்பட்டிருக்கின்றது.

அரசியல் களத்தில் நிமிடத்துக்கு நிமிடம் மாற்றங்கள் நிகழ்கின்றன. அடுத்ததாக என்ன நடக்கும் எனச் சொல்லமுடியாத நிலை உருவாகியிருக்கின்றது. ரணில் – சஜித் மோதல் குறித்து கடந்த வாரமும் இந்தப் பகுதியில் பார்த்தோம். இரு தரப்பினருமே விட்டுக்கொடுப்பதில்லை என்ற நிலையில்தான் இருக்கின்றார்கள். கட்சியின் பாராளுமன்றக்குழு கடந்த வாரம் கூடியபோதும் இந்தப் பிரச்சினை கிளப்பப்பட்டிருந்தது. கட்சியின் செயற்குழு கடந்த திங்கட்கிழமை கூடியபோதும் இதே பிரச்சினைதான் அங்கு குழப்பத்தை ஏற்படுத்தியிருந்தது.

கட்சிக்குள் சஜித்துக்கான ஆதரவு அதிகரித்திருப்பதை அவதானித்த ரணில், நிலைமைகளைத் தனக்குச் சாதகமாகத் திருப்புவதற்கு மற்றொரு உபாயத்தைக் கையாண்டார்.

சனாதிபதி வேட்பாளர் தெரிவை ஐ.தே.க. மேற்கொள்ளாது, அதன் பங்காளிக் கட்சிகளுடன் இணைந்து உருவாக்கும் ஜனநாயக தேசிய முன்னணி மூலம் அந்தத் தெரிவை மேற்கொள்ளலாம் என்பதுதான் அவரது திட்டம். ஐ.தே.மு.வில் மனோ கணேசன் தலைமையிலான தமிழ் முற்போக்கு முன்னணி, முஸ்லிம் காங்கிரஸ், அகில இலங்கை மக்கள் காங்கிரஸ், ஜாதிக ஹெல உருமய போன்ற கட்சிகளும் இணைந்துகொள்ளும். அவை தன்னை ஆதரிக்கும் என்ற நம்பிக்கையிலேயே இந்த உபாயத்தை கட்சியின் செயற்குழுக் கூட்டத்தில் ரணில் முன்வைத்தார்.

புதிய கூட்டணியில் தனக்கு இசைவான நிலையை ஏற்படுத்தும் வகையில் அதன் யாப்பு விதிகளையும் தயாரிக்க ரணில் முயன்றதாகச் சொல்லப்படுகின்றது. இப்போது கட்சியில் புயலை ஏற்படுத்தியிருப்பது அதுதான். புதிய கூட்டணியை ஏற்படுத்துவதற்கு கட்சியின் செயற்குழு அங்கீகாரமளித்திருக்கின்றது. ஆனால், அதற்காக ரணிலால் தயாரிக்கப்பட்டிருக்கும் யாப்பு விதிகளைத்தான் ஏற்றுக்கொள்ள முடியாது என சஜித் தரப்பு திட்டவட்டமாக மறுத்துவிட்டது.

ரணிலின் திட்டத்தின்படி பத்து உறுப்பினர்களைக் கொண்ட தலைமைத்துவச் சபை ஒன்று அமைக்கப்படும். கூட்டணியில் இணையும் கட்சிகளின் தலைவர்கள் அதில் இடம்பெறுவார்கள். ஐ.தே.க.வில் இல்லையென்றாலும் அமைச்சரவையில் இடம்பெற்றுள்ள ராஜிதவும் தலைமைத்துவக் குழுவில் இடம்பெறுவார்.

கூட்டணியின் செயலாளர் பதவியை தன்னுடைய விசுவாசியான ராஜிதவுக்குக் கொடுப்பதுதான் ரணிலின் திட்டம். கூட்டணியின் முடிவுகளை எடுக்கும் அதிகாரம் இந்த தலைமைத்துவக் குழுவுக்கே இருக்கும். சஜித், கரு யாரும் இதில் இருக்கமாட்டார்கள். தனக்கு சாதகமான முடிவுகளை எடுக்கும் வகையில் இந்தத் தலைமைத்துவக் குழுவை அமைப்பதற்கு ரணில் முற்பட்டிருக்கும் நிலையிலேயே சஜித் தரப்பு கொதித்தெழுந்திருக்கின்றது.

ரணிலின் இந்த முயற்சிக்கு சஜித் தரப்பு ஒரேயடியாக ஆப்பு வைத்துவிட்டது. “சிறுபான்மை மற்றும் சிறிய கட்சிகளுடன் இணைந்து ‘கூட்டணி’ ஒன்றை அமைப்பதற்கு நாம் ஆதரவளிப்போம். ஆனால், சனாதிபதி வேட்பாளர் தெரிவை அதற்கு முன்னர் நாம் முன்னதாக மேற்கொள்வோம்” என சஜித் தரப்பு தெரிவித்தது. அத்துடன், கூட்டணியின் செயலாளர் பதவியும் ஐ.தே.க.வின் வசமே இருக்க வேண்டும் என்பதையும் சஜித் தரப்பு உறுதியாக இருந்தது. ரணில் தன்னைப் பலப்படுத்துவதற்கான ஒரு யுக்தியாகவே இதனைச் செய்வதாகவும் அவர்கள் கருதினார்கள். இதனால்தான் செயலாளர் பதவியைத் தனக்குத் தரவேண்டும் என சஜித் பகிரங்கமாகவே கோரினார்.

இது குறித்து மனோ கணேசனுடன் பேசிய போது, சஜித் இவ்வாறு கூறியிருக்கின்றார். “நான் ஒருபோதும் கூட்டணிக்கு எதிரானவன் அல்ல. அப்படி ஒரு தவறான கருத்தை சிலர் திட்டமிட்டு பரப்புகிறார்கள். உண்மையில் கூட்டணி இல்லாமல் ஐக்கிய தேசிய கட்சியால் தனித்து வெல்ல முடியாது என எனக்கு மிக நன்றாக தெரியும். ஜனநாயக தேசிய கூட்டணியின் உத்தேச யாப்பின் சில சரத்துகளை திருத்த வேண்டுமெனவே நான் கூறுகிறேன். உண்மையில் ஐதேகவும், உங்களது தமிழ் முற்போக்கு கூட்டணி மற்றும் ஸ்ரீலங்கா முஸ்லிம் காங்கிரஸ், அகில இலங்கை மக்கள் காங்கிரஸ், ஜாதிக ஹெல உருமய ஆகிய நாம் அனைவரும் ஒன்று சேர்ந்து உருவாக்கும் ஜனநாயக தேசிய கூட்டணியின் பொது செயலாளராக பணியாற்றக்கூட நான் தயாராக இருக்கிறேன்.”

கூட்டணியின் சக்திவாய்ந்த பொதுச் செயலாளர் பதவியைத் தன்னிடம் வைத்திருக்கவேண்டும் என்பதில் சஜித் அக்கறையாக இருப்பதை இது உணர்த்துகின்றது. கூட்டணியில் இணையும் கட்சிகளில் பெரும்பாலானவை ரணிலை ஆதரிக்கலாம் என்ற நிலையிலேயே, சனாதிபதி வேட்பாளரை முதலில் தெரிவு செய்வோம். கூட்டணி உடன்படிக்கையில் பின்னர் கையப்பமிடுவோம் என சஜித் அணி பிடிவாதமாக இருந்தது. கட்சிக்குள் சஜித்துக்கு அதிகளவு ஆதரவு இருப்பதும் தெரிந்தது. வேட்பாளரைத் தெரிவதற்கு செயற்குழுவில் வாக்கெடுப்பு எனப் போனால், தனக்கு ஆபத்தாகிவிடலாம் என ரணில் அஞ்சினார்.

இந்தப் பின்னணியிலேயே வியாழக்கிழமை இரவு கரு ஜயசூரியவை அலரி மாளிகைக்கு அழைத்த ரணில் அவருடன் நீண்ட நேரம் தனிமையில் உரையாடியதாகச் சொல்லப்படுகின்றது. அதன்போதே கருவை சனாதிபதி வேட்பாளராகக் களமிறக்குவதற்கான தனது விருப்பத்தை ரணில் வெளியிட்டதாகச் சொல்லப்படுகின்றது. நிறைவேற்று அதிகார சனாதிபதிப் பதவியை இல்லாதொழிப்பது என்பது அரசியலில் நீண்டகாலமாகச் சொல்லப்படும் வாக்குறுதி. அதனைச் செய்வதன் மூலம், அதிகாரமிக்க பிரதமராக தான் தொடர்ந்தும் இருப்பதுதான் ரணிலின் திட்டம். சஜித் தரப்பு கருவை ஏற்றுக்கொள்வதற்கும் தயாராகவில்லை.

அத்துடன், கூட்டணிக்கான யாப்பைத் திருத்த வேண்டும் என்பதிலும் அவர்கள் பிடிவாதமாக இருக்கின்றார்கள். இரு தரப்பினரும் வாழ்வா? சாவா? என்ற வகையில் மோதலில் குதித்திருக்கும் நிலையில், திங்கட்கிழமை ஏற்பாடு செய்யப்பட்டிருந்த கூட்டணிக்கான புரிந்துணர்வு உடன்படிக்கை கைச்சாத்திடும் நிகழ்வு பின்போடப்படும் நிலை தோன்றியுள்ளது. இந்த நெருக்கடி ஐ.தே.க.வில் பாரிய பிளவு ஒன்றுக்கு வழிவகுக்கும் ஆபத்து உருவாகியிருப்பதையும் அவதானிக்க முடிகின்றது.